- stehen
- stehen ['ʃteːən] <stand, gestanden, h> v/i durmak; (sich befinden, sein) bulunmak, olmak; (aufrecht stehen) dik durmak; (auf den Füßen stehen) ayakta durmak;stehen bleiben durmak, durup kalmak; (stagnieren) duraklamak;stehen lassen bırakmak; Essen dokunmamak; Schirm unutmak;das kann man so nicht stehen lassen bu böylece kabul edilemez;jemanden stehen lassen b-ni bırakıp gitmek;alles stehen und liegen lassen her şeyi bırakıp gitmek;sich (D) einen Bart stehen lassen sakal bırakmak;es steht ihr ona yakışıyor;wie (viel) steht es? durum kaç kaç?;hier steht, dass burada şöyle yazılı;wo steht das? kim demiş onu?;wie steht es mit …? -e ne dersin(iz)?, … (yap)alım mı?;das Programm steht program kesinleşti;fam stehen auf (A) -in meraklısı/hayranı olmak;gut (schlecht) mit jemandem stehen -in b-le arası iyi (kötü) olmak;unter Alkohol (Drogen) stehen alkol (uyuşturucu) etkisinde olmak;zu jemandem stehen b-ne bağlı olmak, b-ni desteklemek;zu seinem Versprechen stehen verdiği söze sadık olmak;wie stehst du dazu? bu konuda tavrın ne?
Deutsch-Türkisch Wörterbuch. 2013.